7 września 2018 roku w naszej szkole uczniowie klas IV-VIII SP , III gimnazjum oraz nauczyciele na górnym korytarzu odczytywali fragmenty Przedwiośnia S. Żeromskiego .
- W trwającym roku stulecia
odzyskania niepodległości pragnę zaprosić Polaków do Narodowego Czytania
właśnie Przedwiośnia. Jestem przekonany, że wspólna lektura tej pięknej i
mądrej książki pomoże nam jeszcze bardziej przybliżyć się do doświadczeń sprzed
wieku. Bardzo zależy mi na tym, aby tegoroczna akcja, oprócz jej stałego,
głównego celu, którym jest promocja czytelnictwa, była też formą uczczenia
jubileuszu. A zarazem chcę, aby przesłanie Żeromskiego wzbogaciło program
obchodów i wydarzeń o niezwykle istotny i potrzebny element krytycznej
refleksji nad dziejami ojczystymi – napisał w liście
Prezydent RP Andrzej Duda.
Więc jak nie skorzystać z takiego zaproszenia …
wszystkich uczniów przywitała pani dyrektor , uczniowie klasy III gimnazjum zapoznali nas z życiorysem i twórczością S.Żeromskiego …
następnie po kolei uczniowie i nauczyciele odczytywali fragmenty Przedwiośnia , pozostali ucniowie w skupieniu słuchali i pewnie po raz pierwszy w swoim szkolnym życiu usłyszeli fragmenty tej książki … mam nadzieję , iż starsi uczniowie zachęceni odczytanymi fragmentami sięgną po nią w tak ważnym dla nas roku .
Przedwiośnie to ostatnia powieść
Stefana Żeromskiego, która została opublikowana w 1924 roku. Pisarz dokonał w
niej bilansu pierwszych lat niepodległości Polski, zwracając uwagę na
entuzjazm, chęć odbudowy państwa, ale także na błędy i zaniechania. Książka
stanowiła zachętę do wspólnej debaty nad kształtem II Rzeczypospolitej. Do tej
pory ukazało się ok. 120 polskich i ponad 10 zagranicznych wydań Przedwiośnia. Doczekało
się też dwóch ekranizacji (1928, 2001).
Stefan Żeromski (1864-1925)
– prozaik, dramaturg, publicysta i działacz społeczny, jeden z
najwybitniejszych polskich pisarzy przełomu XIX i XX wieku. Pochodził ze
zubożałej rodziny szlacheckiej, był uczniem gimnazjum w Kielcach, działał w
tajnych kołach młodzieżowych, pracował m.in. jako guwerner w Nałęczowie i bibliotekarz
w Polskim Muzeum Narodowym w Rapperswilu. Od 1919 roku przebywał w Warszawie
(pod koniec życia zamieszkał na Zamku Królewskim). W swoich utworach często
piętnował niesprawiedliwość społeczną, opowiadając się za potrzebą walki z
krzywdą i cierpieniem. Wiele miejsca poświęcił tematyce niepodległościowej,
nawiązując dialog z tradycją polskiej literatury patriotycznej. Był również
inicjatorem powstania Polskiej Akademii Literatury, a także współtwórcą (1920)
i pierwszym prezesem Związku Zawodowego Literatów Polskich, w roku 1924 założył
polski oddział Pen Clubu.